วันอังคารที่ 10 มกราคม พ.ศ. 2555

คุณค่า..ความเหงาเศร้า...


ความเหงา...เดินดุ่มมายาวไกล ...
ความเศร้า...เดินตามติดมาชิดใกล้
เหงา ...เศร้า...มุ่งไปพร้อมแวะทักทายผู้คน
ความเหงา...ปีนป่ายขึ้นท้องฟ้า
ความเศร้า...แหวกว่ายในสายธารา
ฟ้าหลั่งน้ำตารินลงมาปลอบโยนสายน้ำ
ความเหงา...ไปเยือนจันทร์เสี้ยว
ความเศร้า...เดินเลียบชายหาด
จันทร์ทอแสงทาบบนหาดทราย
ความเหงา...ล่องไปในทะเลกว้าง
ความเศร้า...วิ่งล้อสายลมที่เบาบาง
เวิ้งทะเลเงียบนิ่ง...ระลอกคลื่นอ้อยอิ่งเพราะไร้แรงลม
ความเหงา...โดดไปมาบนก้อนเมฆ
ความเศร้า...นั่งเล่นบนทุ่งกว้าง
เมฆครึ้มเหนือทุ่งว้างเกิดสร้างเป็นภาพจิตรกรรม
ความเหงา...ดีดบรรเลงเพลงพิณ
ความเศร้า...ร้องเพลงขับขาน
ยินท่วงทำนองร้าวรานของบทเพลง
ความเหงา...ขอแวะค้างที่บ้านตัวอักษร
ความเศร้า...เอนกายบนระเบียงความรู้สึก
บทกวีเหงาเศร้าลึกระบัดระบาย
ความเหงา...ลงมือปลูกแปลงดอกไม้
ความเศร้า...ผูกมัดเปลแกว่งไกว
คุณค่าสรรพสิ่งใดใด...อยู่ที่เลือกใช้...เลือกเป็น  ...

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น